حدیث علوی
امام علی علیه السلام:
إِنَّ المُؤمِنَ… إذا سَكَتَ فَكَّرَ… وَ المُنافِقُ إِذا سَكَتَ سَها؛
سكوت مؤمن تفكر و سكوت منافق غفلت است.
تحف العقول ص212
امام علی علیه السلام:
إِنَّ المُؤمِنَ… إذا سَكَتَ فَكَّرَ… وَ المُنافِقُ إِذا سَكَتَ سَها؛
سكوت مؤمن تفكر و سكوت منافق غفلت است.
تحف العقول ص212
رسول خدا(ص) فرمود: هرکس مصیبت دیده ای را دلداری دهد پاداشی همانند مصیبت دیده دارد، بی آنکه خدا از اجر صاحب عزا چیزی بکاهد. ابراهیم از پروردگارش پرسید: ای پروردگار من!… پاداش آن که غمدیده ای را برای رضای تو به صبر وا دارد چیست؟ فرمود: وی را لباسی از ایمان می پوشانم که با او در بهشت ماوا گزیند و با آن از آتش در امان بماند.
رسول خدا فرمود: کسی که غمدیده ای را دلداری دهد در قیامت حله ای بر وی پوشانده می شود که مایه آراستگی اوست.
امیرمومنان(ع) فرمود: کسی که فرزند مرده ای را تسلیت دهد خدا او را در سایه عرشش جای دهد، در روزی که سایه ای جز آن سایه نیست.
منبع: کتاب مفاتیح الحیاة«نوشته آیت الله العظمی جوادی آملی صفحه377»
امام زين العابدين علیه السلام به امام محمد باقر علیه السلام فرمود: فرزندم ! با پنج كس همنشينى و رفاقت مكن !
با «دروغگو» ؛ زيرا او مطالب را برخلاف واقع نشان مى دهد. دور را نزديك و نزديك را به تو دور جلوه مى دهد.
با «گناهكار و لاابالى » ؛ زيرا او تو را به بهاى يك لقمه يا كمتر از آن مى فروشد.
با «بخيل » ؛ كه او از كمك مالى به تو آن گاه كه بسيار به او نيازمندى ، مضايقه مى كند.
با «احمق » ؛ زيرا او مى خواهد به تو سودى برساند ولى (بواسطه حماقتش ) به تو زيان مى رساند.
با «قاطع رحم » ؛ كه او در سه جاى قرآن مورد لعن و نفرين قرار گرفته است .
منبع: تلخيص از بحار الانوار: ج 74، ص 196 و208